Dziś mamy okazję porozmawiać o prawdziwej klasyce — Hellraiser: Wysłannik piekieł z 1987 roku! Widziałem ten film, kiedy byłem zdecydowanie za młody, i postać Pinheada na zawsze utkwiła mi w pamięci jako jedna z najciekawiej wyglądających postaci w horrorze. Seria „Hellraiser” to prawdziwa mieszanka jakości — szczerze mówiąc, większość filmów wydanych od razu na DVD nie jest zbyt dobra. Mimo to mam sentyment do kilku z nich, w tym oczywiście do pierwszej części. Choć może to brzmieć dziwnie, moją ulubioną odsłoną serii jest „Hellraiser IV: Bloodlines”.
Jak pobrać Hellraiser: Wysłannik piekieł (1987)
Hellraiser: Wysłannik piekieł miał premierę 10 września 1987 roku. Film możesz pobrać lub obejrzeć na platformie cyfrowej. Kliknij przycisk Download na końcu tej recenzji i wybierz swoją opcję. Jeśli lubisz twórczość Clive’a Barkera, sprawdź także jego inne filmy.
Recenzja filmu
„Hellraiser” jest dziełem Clive’a Barkera i oparty jest na jego książce The Hellbound Heart. Clive Barker sam wyreżyserował film i miał ogromny wpływ na jego realizację. Powodem było to, że wcześniej był rozczarowany adaptacjami swoich prac i tym razem chciał mieć pełną kontrolę.
Krwawe, ale fabularnie napędzane arcydzieło horroru
W „Hellraiserze” jest mnóstwo krwi i odrażających scen — i właśnie za to kocham ten film. Co ciekawe, wiele scen musiało zostać wyciętych lub przerobionych z powodu nadmiernej brutalności, przemocy i erotyki w pierwotnej wersji! Jednak to historia Hellraisera jest jego najmocniejszą stroną.
Mroczna podróż Franka w świat bólu i przyjemności
Śliski facet imieniem Frank szuka najwyższej przyjemności i trafia na tajemniczą kostkę-puzzle, która ma zapewnić mu nieziemskie doznania. Frank zabiera kostkę na strych, rozwiązuje ją i uwalnia Cenobitów — demony lub, jak mówi Pinhead, „badaczy z innego wymiaru”, którzy nie odróżniają bólu od przyjemności. Zamiast przyjemności, Frank zostaje brutalnie rozerwany przez łańcuchy w naprawdę widowiskowej scenie!
Zmartwychwstanie i krew: powrót Franka
Brat Franka, Larry, wraz z córką Kirsty i żoną Julią, wprowadza się do domu Franka. W wyniku wypadku Frank zostaje przywrócony do życia jako krwawa, ohydna masa tkanek, a jego była kochanka Julia… postanawia pomagać mu zdobywać kolejne ciała, aby mógł odzyskać swoje ciało. Frank wygląda obrzydliwie nawet dziś i nadal robi ogromne wrażenie. Uwielbiam, że w latach 80. musiano polegać na praktycznych efektach specjalnych — to właśnie dlatego te filmy się tak dobrze starzeją.
Ikoniczny wygląd Cenobitów
Cenobici wyglądają niesamowicie. Doug Bradley (znany też z roli Maynarda w Wrong Turn 5: Bloodlines) jako Pinhead ma ogromną charyzmę, a sam jego wygląd i wygląd pozostałych Cenobitów naprawdę przerażają. Kiedyś miałem kolekcję figurek McFarlane Toys z Hellraisera, ale mój syn się ich bał, więc musiałem je sprzedać. Dziś, po 16 latach, sam uwielbia Hellraisera i twierdzi, że nigdy nie powinienem był się ich pozbywać!
Układ Kirsty z Cenobitami
Kirsty w końcu trafia na kostkę, otwiera ją i przybywają Cenobici, by ją zabrać. Jednak dziewczyna proponuje im układ: opowiada im o ucieczce Franka i w zamian za wskazanie jego miejsca, Cenobici mają ją zostawić w spokoju. Hellraiser to stosunkowo krótki film, który szybko przechodzi do sedna sprawy. Naprawdę martwisz się o los Kirsty, a podczas pierwszego seansu nie masz pewności, czy uda jej się uciec.
Podsumowanie: dziedzictwo Hellraisera
Uważam, że Hellraiser to prawdziwa klasyka horroru lat 80. Dla mnie święta trójca horroru to Freddy, Jason i Michael, ale Pinhead jest naprawdę bardzo blisko Michaela. Zarówno Hellraiser, jak i Hellraiser II są świetne — ciężko mi wybrać, który wolę, więc po prostu uznaję, że lubię je jednakowo.
