Nie ma osoby tak popularnej w świecie komedii romantycznych jak Julia Roberts i nie ma ani jednej osoby tak utalentowanej w tym gatunku jak Hugh Grant. Ta dwójka ma upodobanie do tego gatunku. Robota Hugh Granta w Dzienniku Bridget Jones, To właśnie miłość, Dwa tygodnie na miłość jest fantastyczna. Natomiast Julia Roberts jest dość dobrze znana z Pretty Woman, Uciekającej panny młodej i Jedz, módl się i kochaj.
Fakt, że nie było filmu z tą dwójką razem, był dużym błędem i w 1999 roku Universal Pictures postanowiła naprawić to w Notting Hill.
Jak pobrać Notting Hill
Film można pobrać ze sklepu cyfrowego. Kliknij przycisk Download na końcu tej recenzji. Jeśli lubisz Hugh Granta, sprawdź również naszą recenzję The Gentlemen (2019). Z kolei fani Julii Roberts powinni koniecznie obejrzeć Erin Brockovich (2000) czy Ocean’s Eleven (2001).
Recenzja filmu
Notting Hill opowiada historię młodego, obiecującego pisarza imieniem William. William jest autorem bestsellerów i zdobył sobie mnóstwo sławy nie tylko w Anglii, ale także w Ameryce. Jego sklep z książkami podróżniczymi w Notting Hill jest dla niego bardzo cenny – spędza tam dużo czasu, aby uniknąć samotności po tym, jak opuściła go żona.
Pewnego dnia hollywoodzka aktorka Anna Scott wchodzi do sklepu i kupuje książkę, a po niefortunnym wypadku z odrobiną soku, natychmiast pojawia się między nimi iskra. Ponieważ Anna jest znaną aktorką, podczas gdy William nie jest już zbyt dobrze znany, statusy społeczne obu głównych bohaterów będą miały negatywny wpływ na ich związek.
Motywem przewodnim tego filmu jest sztuka spojrzenia poza statusy społeczne i problemy ekonomiczne i po prostu kochanie kogo się chce. Nie ma znaczenia, w kim jesteś zakochany, jeśli nie potrafisz zignorować tego, w jaki sposób postrzega cię społeczeństwo, to nie może działać.
Film ukazuje ten problem całkiem dobrze, pokazując jednocześnie, jak Anna i William od razu się dogadali, a ich związek nie rozwiał się z powodu ukrytych obaw o to, jak świat będzie ich postrzegał razem.
Reżyseria Rogera Michella w Notting Hill jest prawdopodobnie jedną z najlepszych reżyserii w komedii romantycznej. Film naprawdę zanurza się w dusze dwojga głównych bohaterów, pokazując od samego początku ich motywacje i dążenia. Zakochana para jest główną atrakcją filmu, ich postacie są pełne szczegółów i historii.
Ich interakcje wydają się dla widza nieudawane i dostrzegamy w nich prawdziwych ludzi ze względu na sposób, w jaki mówią i poruszają się. Pomaga w tym nie tylko fantastyczne napisany scenariusz, ale także niesamowita gra aktorska.
W tej roli Julia Roberts jest prawdziwym darem niebios, pokazując, jak fantastycznie może grać pełną energii kobietę. Tworzy postać Anny Scott po swojemu, wytwarzając mieszankę maniakalnej dziewczyny ze snów wróżek i prawdziwie realistycznej postaci.
Z drugiej strony William jest mężczyzną po przejściach i porażkach, ale Hugh Grant radzi sobie z tą kreacją, mimo że w rzeczywistości jest kimś zupełnie innym. Jego gra aktorska sprawia, że postać Williamia zyskuje ogromny czar. Całkiem prawdopodobne, że gdyby w tej roli był ktokolwiek inny, oglądanie Williama byłoby dość nudne.
Kwestie wizualne
Jeśli chodzi o to jak film wygląda, to mamy tutaj źródło wielu problemów Notting Hill. Chociaż kamera jest w rękach weterana zdjęć Michaela Coultera, wydaje się, że nie ma tu na co patrzeć. Wartość wizualna filmu jest tak nijaka, że nie ma tu prawie nic, co mógłbym uznać za świetną pracę kamery.
Oglądając film, mamy wrażenie że oglądamy produkcję amatorską i to uczucie nie służy dobrze filmowi, tym bardziej, że produkcja ta miała przecież wysoki budżet.
Muzyka
Ciężko pisać o muzyce w tym filmie. bo tak naprawdę Notting Hill nie ma dobrze zrobionej oryginalnej ścieżki dźwiękowej, chociaż zawiera piosenki znanych artystów. Czasami, ze względu na to jak zmontowano film, piosenki są odrobinę zbyt głośne, co sprawia, że oglądanie wielu scen jest niekomfortowe, ponieważ tak naprawdę nie słychać efektów dźwiękowych w otoczeniu.
To drobiazg, ale coś, o czym należy wspomnieć.
Podsumowanie
Podsumowując, Notting Hill to film, który ma wiele niezaprzeczalnych zalet. Jego główny problem polega na tym, że słabo wykorzystuje efekty wizualne, co uniemożliwia okrzyknięcie go dziełem kompletnym.
