Kiedy usłyszałem, że nadchodzi kolejny remake/nowa wersja Wolf Man, byłem podekscytowany. Nie pokochałem filmu Wilkołak z 2010 roku, ale też go nie znienawidziłem. Jednak gdy dowiedziałem się, że reżyserem jest Leigh Whannell, a za produkcję odpowiada Blumhouse, wiedziałem, że to może być coś niesamowitego. Razem z Nosferatu, mój kinowy rok 2025 rozpoczął się z przytupem!
Jak pobrać Wolf Man
Wolf Man miał swoją premierę 17 stycznia 2025 roku. Można się spodziewać, że film będzie dostępny do pobrania lub streamingu na platformie Peacock lub innych cyfrowych serwisach około dwa miesiące po tej dacie. Kliknij przycisk Download na końcu recenzji, aby sprawdzić dostępne opcje.
Recenzja filmu
Obowiązkowy seans dla fanów horroru: Recenzja filmu
Jestem wielkim fanem Blumhouse. To zdecydowanie moje ulubione studio horrorowe obecnie, a im dłużej się nad tym zastanawiam, tym bardziej uświadamiam sobie, że to chyba moje ulubione studio horroru wszech czasów. Od Naznaczonego, Obecności, Annabelle, Śmierć nadejdzie dziś, Sinister, Noc oczyszczenia, aż po wiele innych — myślę, że podoba mi się przynajmniej 90% tego, co tworzą. Mój najmniej lubiany film Blumhouse to The Craft: Legacy, ale nawet on nie był tragiczny.
Fabuła: Horror z wolnym początkiem, który się opłaca
Film zaczyna się w połowie lat 90., kiedy poznajemy młodego chłopca o imieniu Blake, który mieszka z ojcem Grady’m na odludziu w Oregonie. Grady jest bardzo surowy i dość agresywny — zabiera Blake’a na polowanie i razem napotykają dziwne stworzenie na dwóch nogach. Uwielbiam początek tego filmu i to, jak Grady wydaje się wiedzieć, czym jest to coś. Cokolwiek to było, zaczyna ich gonić po lesie, zmuszając ich do schronienia się w ambonie myśliwskiej.
Trzydzieści lat później Blake mieszka w San Francisco z żoną Charlotte i córką Ginger. Widać, że relacje między Blake’iem i Charlotte są napięte, ale Blake dowiaduje się, że jego zaginiony ojciec został uznany za zmarłego, a on sam odziedziczył rodzinny dom w dziczy Oregonu.
Blake uważa, że rodzinny wyjazd w góry pomoże im się zbliżyć i sprawdzić odziedziczoną posiadłość. Muszę przyznać, że scena otwierająca w latach 90. jest świetna, ale mam wrażenie, że część filmu, która przenosi rodzinę z San Francisco do lasu, jest nieco powolna. Jednak gdy tylko docierają na odludzie, akcja przyspiesza — nie zdążają nawet dotrzeć do domu, kiedy tajemnicze stworzenie doprowadza do wypadku i rani Blake’a!
Napięta atmosfera i przerażające przemiany
Od tego momentu oglądamy niesamowicie napięty film, w którym rodzina nie tylko jest prześladowana przez stworzenie z lasu, ale także obserwujemy, jak Blake sam zamienia się w potwora. To film, który trzyma w napięciu — aktorzy Christopher Abbott, Julia Garner i młoda Matilda Firth wykonują fenomenalną robotę. Czujesz się jakbyś był w tym domu i w lesie razem z nimi — aż do samego końca nie masz pewności, czy uda im się przeżyć.
Film dostarczył mi mnóstwo frajdy — są tu naprawdę napięte momenty, świetne jumpscare’y, a także całkiem odrażające i znakomite efekty specjalne. Myślę też, że cały film emanuje smutkiem i tragizmem. Oczywiście, po seansie Nosferatu trudno nie porównywać tych dwóch filmów — oba są nowymi wersjami klasycznych ikon horroru. Chociaż Wolf Man bardzo mi się podobał, to jednak Nosferatu zrobił na mnie nieco większe wrażenie. Niemniej jednak, już nie mogę się doczekać, by zobaczyć je ponownie — oby jak najszybciej.
